رژیم کتوژنیک | نمونه Keto۲۰۱

علت اصلی به جود آمدن رژیم کتوژنیک برای درمان صرع بود، در گذشته به دلیل نبود داروهای ضد تشنج از رژیم های کتوژنیک برای درمان صرع استفاده میشد، اما امروزه با وجود داروهای ضد تشنج در صرع میتوان بسیاری از بیماران را درمان کرد. با این حال برخی از بیماران صرعی نسبت به درمان مقاومت از خود نشان میدهند و در نتیجه از رژیم کتوژنیک برای این بیماران برای کاهش حملات صرعی استفاده میشود.
رژیم کتوژنیک یک رژیم غذایی با میزان چربی بالا، پروتئین متوسط و کربوهیدرات بسیار پایین میباشد، در رژیم کتوژنیک بدن را وادار میکنیم تا بجای سوزاندن گلوکز از چربی برای تولید انرژی استفاده کند.
هنگامی که کربوهیدرات ها و گلوکز از طریق رژیم کتوژنیک محدود میشود کبد برای تامین انرژی چربی ها را به به اسید چرب و اجسام کتونی برای تولید انرژی میشکند، هنگامی که میزان اجسام کتونی در خون زیاد شود و به اصطلاح بدن دچار کتوز شود میزان حملات صرعی در بیمار کاهش میابد. شواهد نشان دهنده این است که تقریبا نیمی از افرادی که رژیم کتوژنیک دریافت میکنند میزان حمله های صرع در آنها کاهش پیدا کرده که و این اثر حتی پس از قطع رژیم کتوژنیک هم ادامه داشته است.
امروزه از رژیم های کتوژنیک برای کاهش وزن نیز استفاده میشود اما گرفتن این رژیم غذایی برای افراد سالم و در طولانی مدت توصیه نمیگردد. در افراد سالم  در ابتدای استفاده از رژیم کتوژنیک میتواند سبب بروز عوارضی نظیر یبوست، کاهش انرژی، خواب آلودگی و خستگی بدن برای فرد شود تا سازگاری لازم در فرد ایجاد گردد.بعلاوه سطح هورمون های انسولین و شبه انسولین کاهش میابد که هورمون رشد یکی از هورمون های شبه انسولین است و در نتیجه بر روی رشد تاثیر گذار است. در نتیجه برای ورزشکاران هم توصیه به گرفتن رژیم کتوژنیک نمیشود.
استفاده طولانی مدت از رژیم کتوژنیک باعث پوکی استخوان و سنگ کلیه میشود.
به طور کلی استفاده طولانی مدت از رژیم کتوژنیک توصیه نمیگردد مگر در افراد بیماری که عوارض بیماری آنان بیش از عوارض رژیم کتوژنیک باشد.

در رژیم کتوژنیک نسبت دریافت ماکرونوترینت ها ۳ به ۱ و یا ۴ به ۱ است، این نسبت در رژیم کتوژنیک به این معنی است که به ازای هر ۱ گرم پروتئین و کربوهیدرات باید ۳ یا ۴ گرم چربی در رژیم غذایی فرد مصرف شود.
در نسبت ۴ به ۱ رژیم کتوژنیک تقریبا حدود ۸۰ درصد انرژی از چربی ها تامین میشود و باقی مانده انرژی مورد نیاز روزانه فرد از طریق مصرف پروتیئین و کربوهیدرات به دست می آید، باید توجه داشته باشد که در رژیم کتوژنیک برای تامین حداقل پروتئین مورد نیاز بدن باید ۱ گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در رژیم غذایی قرار داشته باشد.پس از محاسبه انرژی چربی ها و پروتئین در رژیم غذایی باقی مانده انرژی را از طریق کربوهیدرات تامین میکنیم.
غذاهایی که میتوانیم در رژیم کتوژنیک استفاده کنیم شامل انواع گوشت ها مثل گوشت قرمز، گوشت ماهی، گوشت پرندگان و... ، تخم مرغ، پنیر، خامه پرچرب، کره، آجیل ها، مغزها، دانه های گیاهان و دانه های روغنی میباشد.
مصرف سبزیجات و میوه ها در رژیم کتوژنیک باید محدود باشد زیرا کربوهیدرات این مواد هم در رژیم غذایی محاسبه میشوند و میزان کربوهیدرات نباید از میزان معینی بیشتر باشد.
محدودیت کربوهیدرات در رژیم غذایی کتوژنیک بسیار زیاد است و به همین دلیل حتی دارو ها و مکمل های دارای کربوهیدرات و شکر هم نباید مصرف شوند. با این حال نیاز است که همزمان با رژیم کتوژنیک با تجویز کارشناس تغذیه از یک مولتی ویتامین فاقد کربوهیدرات مصرف کنیم. به علت محدودیت دریافتی در میوه ها سبزی ها ممکن است فردی که تحت درمان با رژیم کتوژنیک است دچار کمبود ویتامین ها و مینزال ها شود و نیاز است تا از مولتی ویتامین و مینرال ها استفاده کند.
معمولا افرادی که رژیم کتوژنیک میگیرند نیاز به ویتامین دی و کلسیم خواهند داشت.
انواع مختلفی از رژیم های کتوژنیک وجود دارد که رژیم اتکینز یکی از معروف ترین رژیم های زیر مجموعه کتوژنیک است، در رژیم اتکینز محدودیتی در دریافت کالری نداریم اما میزان کربوهیدرات به ۱۰ تا ۲۰ گرم در طول روز کاهش میابد. بهترین نتیجه از رژیم اتکینز زمانی حاصل میشود که از محدودیت ۱۰ گرم کربوهیدرات در روز آغاز وسپس آن را به تدریج به ۲۰ گرم افزایش دهیم تا بهترین نتیجه کتوز حاصل شود.
نوع دیگری از رژیم های کتوژنیک؛ رژیم MCT است که از اسید های چرب با زنجیر متوسط به جای چربی های معمولی استفاده میشود، در این رژیم مصرف سبزیجات و میوه ها محدودیتی ندارند و کربوهیدرات کمتر محدود شده است زیرا کتوز MCT ها در میزان چربی کمتر رژیم کتوژنیک بهتر رخ میدهد.
البته میتوان ترکیبی از رژیم اتکینز، رژیم MCT و رژیم کتوژنیک کلاسیک برای نتیجه بهتر استفاده کرد.