استفاده از رژیم کتوژنیک در درمان بیماران مبتلا به سرطان

یکی از رژیم هایی است که در سال های اخیر برای درمان و کنترل سرطان بسیار مورد توجه قرار گرفته است، رژیم کتوژنیک می باشد. رژیم کتوژنیک یک رژیم بسیار کم کربوهیدرات با میزان پروتئین متوسط و چربی زیاد است. رژیم کتو بسته به میزان درصد درشت مغذی ها، انواع مختلفی دارد (رژیم کتوژنیک کلاسیک، رژیم کتوژنیک بر پایه MCT، اتکینز اصلاح شده، رژیم با شاخص گلیسمی پایین).
اکثر مطالعات حیوانی خواص ضد توموری رژیم کتوژنیک را ثابت کرده اند. اطلاعات در دسترس، استفاده از رژیم کتوژنیک را به عنوان درمان کمکی در سرطان نسبت به رژیم های استاندارد بهتر دانسته اند. اخرین نتایج مطالعات موردی و بالینی نشان دادند که رژیم کتوژنیک می تواند بر روی ترکیب بدن، عملکرد بدنی، عملکردهای متابولیکی و پاسخ تومور اثر مثبت داشته باشد.
اگر چه اکثر مطالعات بالینی نقش بالقوه رژیم کتوژنیک در درمان سرطان را نشان داده اند، اما هم اکنون مشخص شده است که همه تومورها به رژیم کتوژنیک پاسخ مثبت نمی دهند. بیمارانی که می خواهند از رژیم کتوژنیک در کنار درمان دارویی خود استفاده کنند باید حتما از مشورت یک متخصص تغذیه استفاده کنند تا از بروز عوارض آن تا حد امکان پیشگیری شود.
استفاده از رژیم کتوژنیک به عنوان یک آیتم درمانی، ایمن بوده اما با توجه به عوارض جانبی، انتخاب مناسب بیماران بسیار حائز اهمیت است.


تاثیر رژیم کتو در درمان سرطان

تاثیر رژیم غذایی کتوژنیک در درمان سرطان و مکانیسم های احتمالی آن:

۱- رژیم کتوژنیک به خصوص زمانی که همراه با محدودیت کالری در نظر گرفته شود سبب کاهش سطح گلوکز خون می شود. سلول های تومور از لحاظ متابولیکی غیر قابل انعطاف بوده و نیاز به ثبات سطح قند خون دارد. کاهش سطح گلوکز، حساسیت سلول های سرطانی را به رادیوتراپی و شیمی درمانی افزایش می دهد.
۲
- رژیم کتوژنیک می تواند باعث کاهش سطح انسولین شود. کاهش سطح انسولین منجر به مهار مسیر های سیگنالینگ تومور و کاهش گیرنده های انسولین می شود.
۳
- رژیم کتوژنیک می تواند منجر به افزایش اسیدهای چرب و سطح کتون بادی ها شود که این امر موجب مهار گلیکولیز می شود. مهار گلیکولیز سبب می شود که عملکرد میتوکندری سلول های تومور مختل گردیده و سلول سرطانی از بین برود زیرا سلول های سرطانی برای تولید انرژی به گلیکولیز وابسته اند.
۴
- رژیم کتو سبب افزایش β-هیدروکسی بوتیرات می گردد. β-هیدروکسی بوتیرات یک مهارکننده دِاَستیلاسیون هیستون درون زاد است و می تواند با اپی ژنتیک بیان پروتئین ها را در سلول های تومور به گونه ایی تغییر دهد که سلول تومور حالت تهاجمی کمتری داشته باشند.
۵
- در صورتی که روغن MCT بخشی از رژیم کتوژنیک باشد منجر به افزایش دکانوئیک اسید می شود. دکانوئیک اسید آگونیست γ PPAR است و می تواند گیرنده های گلوتاماتی که بیان آن ها توسط سلول های گلیوبلاستوما افزایش یافته را مهار کند.


برای اطمینان بیشتر، لازم است مطالعات بیشتری در مورد تاثیر رژیم غذایی کتوژنیک در کنار سایر درمان ها بر مراحل پایانی مانند کنترل تومور و بقای کلی _ هم در بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته و هم در بیمارانی که به تازگی شناسایی شده اند- انجام شود. استفاده از کتون اگزوژن و روغن های MCT با یا بدون رژیم کتوژنیک نیز نیاز به مطالعات بیشتری است.