یکی از شایعاتی که در مورد گوجه فرنگی مطرح میشود وجود اسید ها، گلیکوآلدهید ها و اگزالات در گوجه فرنگی است که برخی افراد مصرف آن را منع میکنند. اما واقعیت ماجرا چیست؟
• در مورد گلیکوآلدهید ها باید بیان داشت که مقدار این ماده در گوجه فرنگی نارس بالا هست و در گوجه رسیده میزان گلیکوآلدهید در حداقل میزان ممکن قرار میگیرد.
از طرفی میزان مجاز گلیکوآلدهید برای هر فرد برابر با ۲-۵ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن میباشد که برای یک فرد با وزن ۷۰ کیلوگرم تقریبا میزان روزانه مجاز آن بین ۱۴۰ تا ۳۵۰ میلی گرم است. این در حالیست که شما با مصرف ۳۰۰ گرم گوجه فرنگی در روز نهایتا بین ۶-۱۰ میلی گرم گلیکوآلدهید دریافت خواهید کرد.
• یکی دیگر از شایعات در مورد گوجه فرنگی ایجاد خاصیت اسیدی در بدن است که ما میتوانیم گوجه فرنگی را با غذاهای قلیایی مانند کلم ها و حبوبات مصرف کنیم، بعلاوه اینکه خاصیت بافری خون از به هم خوردن زیاد تعادل اسید و باز در خون جلوگیری میکند.
• سومین ایرادی که به گوجه فرنگی وارد میکنند میزان بالای اگزالات آن است، این مسئله تنها در مورد گوجه فرنگی صدق نمیکند بلکه در بسیاری مواد غذایی دیگر مثل اسفناج، بادام درختی، زردچوبه و... یافت میشود و این مسئله دلیلی بر حذف گوجه فرنگی از رژیم غذایی نیست. بلکه راه حل استفاده از منابع خوب کلسیم مثل لبنیات است، مصرف لبنیات به همراه منابع اگزالات مانع از جذب اگزالات در دستگاه گوارش میشود.
• گوجه فرنگی یکی از بهترین منابع آنتی اکسیدانی به نام لیکوپن است که میتواند خطر سرطان به ویژه سرطان پروستات را در آقایان کاهش دهد، از آنجایی که جذب لیکوپن به همراه چربی ها بیشتر است بنابر این گوجه فرنگی تنها ماده غذایی است که میتوان به همراه چربی ها در غذاها استفاده شود و در نتیجه شما میتوانید بدون هیچگونه نگرانی از گوجه فرنگی در رژیم غذایی خود استفاده کنید.